Strand & lachebekkies
18 januari 2013 - Hoi An, Vietnam
Chao iedereen,
In de vorige post schreven we al dat we naar Mui Ne zouden gaan. Uiteindelijk zijn we hier zelfs 5 dagen gebleven. Het is hier, aan het strand, namelijk een stuk beter vertoeven dankzij de droge hitte met zeebries dan in de vochtige warmte van de Mekong-delta.
We hadden in Saigon al een guesthouse besproken om in te verblijven in Mui Ne, maar bij aankomst bleek er aan de overzijde van dit guesthouse een andere te zijn die de helft goedkoper was. Er waren dan weliswaar eerder gebroken dan gouden kranen, maar ach, dat heeft ook karakter! En we hebben nog gratis wifi ook!
Wat direct opvalt hier zijn de vele Russische teksten op restaurants, supermarktjes en hotels. Best bijzonder om te zien dat dit zo'n populair vakantieoord voor hen is. Ook bijzonder, maar minder leuk, waren de in roze tanga's gestoken wal-Russen die voorbij hobbelden. Lang geleden heb ik een halfjaartje Russische les op school gehad, nooit gedacht dit hier nog van pas te kunnen laten komen! Ik zeg: nazdarovje!
Het strand hier kenmerkt zich door de vele kitesurfers. Aangezien je voor een kitesurfcursus toch al gauw 3 dagen nodig hebt, hebben we het links laten liggen. Desalniettemin erg mooi om de surfers te zien stunten!
Bij zonsopgang bezochten we de witte en de rode zandduinen. Door ontbossing en erosie in dit kustgebied zijn deze kleine woestijnen ontstaan. Je waant je echt in de Sahara, zo uitgestrekt als deze duinen zijn. Eigenlijk ook helemaal niet passend in dit land, maar wel ontzettend mooi om dit natuurverschijnsel, bij zonsopgang, te zien.
Op dit moment zijn we in Hoi An in Centraal Vietnam. We hadden de nachtbus genomen vanuit Mui Ne die ons in 18u (!) hier naartoe heeft gebracht. Het betrof wel een 'sleeping bus', ofwel met een soort stapelbedconstructie van ligbedden. Na zo'n rit zou je verwachten enigszins gebroken te ontwaken, maar dat viel reuze mee.
Hoi An is een klein dorpje in Centraal Vietnam wat bekend staat om de vele kleermakers. Als je hier op straat rond loopt, word je ook continue aangesproken of je in hun atelier wil komen kijken; 'I make you plice vely cheap!'. Een winkeltje hebben we de Droom van Stephanie genoemd, een soort inloopkast van de meest bonte jurkjes. Ze is er ook goed geslaagd!
Verder is het dorpje vrij toeristisch en heeft het een 'gepolijst' centrum. Gelukkig is er ook een klein eilandje in de rivier waar je met een brug naar toe kan lopen. Hier leven de gewone mensen, de kippen en honden lopen door de tuintjes, kinderen spelen en brommertjes worden weer in elkaar gezet. Moeders showen hun baby's aan Stephanie, want zij geloven dat het contact met een westerling hun baby geluk en voorspoed brengt.
Vanochtend hebben we met Mr. Tanh een Farmer-fietsrit gemaakt door de omgeving rondom Hoi An. Natuurlijk de mooie rijstvelden gezien, maar ook een rondje geploegd met een buffel. Ook bezochten we een hoogbejaard echtpaar van 85 en 86 jaar oud die nog elke dag hun landje bewerken, erg mooi om die karakteristieke mensen te zien! Helemaal toen de oude vrouw des huizes in lachen uitbarstte toen ze haar bruine, vieze en kromme vingers vergeleek met onze schone, blanke en rechte vingers!
In heel Vietnam lopen de mensen overigens ook met het bekende driehoekige hoedje op. Dat is dus niet voor de toeristen, ze gebruiken het als regenkap en als zonnehoed, ideaal!
Check ook de foto's die er straks opstaan!
Tam biet!
Jordy & Stephanie
In de vorige post schreven we al dat we naar Mui Ne zouden gaan. Uiteindelijk zijn we hier zelfs 5 dagen gebleven. Het is hier, aan het strand, namelijk een stuk beter vertoeven dankzij de droge hitte met zeebries dan in de vochtige warmte van de Mekong-delta.
We hadden in Saigon al een guesthouse besproken om in te verblijven in Mui Ne, maar bij aankomst bleek er aan de overzijde van dit guesthouse een andere te zijn die de helft goedkoper was. Er waren dan weliswaar eerder gebroken dan gouden kranen, maar ach, dat heeft ook karakter! En we hebben nog gratis wifi ook!
Wat direct opvalt hier zijn de vele Russische teksten op restaurants, supermarktjes en hotels. Best bijzonder om te zien dat dit zo'n populair vakantieoord voor hen is. Ook bijzonder, maar minder leuk, waren de in roze tanga's gestoken wal-Russen die voorbij hobbelden. Lang geleden heb ik een halfjaartje Russische les op school gehad, nooit gedacht dit hier nog van pas te kunnen laten komen! Ik zeg: nazdarovje!
Het strand hier kenmerkt zich door de vele kitesurfers. Aangezien je voor een kitesurfcursus toch al gauw 3 dagen nodig hebt, hebben we het links laten liggen. Desalniettemin erg mooi om de surfers te zien stunten!
Bij zonsopgang bezochten we de witte en de rode zandduinen. Door ontbossing en erosie in dit kustgebied zijn deze kleine woestijnen ontstaan. Je waant je echt in de Sahara, zo uitgestrekt als deze duinen zijn. Eigenlijk ook helemaal niet passend in dit land, maar wel ontzettend mooi om dit natuurverschijnsel, bij zonsopgang, te zien.
Op dit moment zijn we in Hoi An in Centraal Vietnam. We hadden de nachtbus genomen vanuit Mui Ne die ons in 18u (!) hier naartoe heeft gebracht. Het betrof wel een 'sleeping bus', ofwel met een soort stapelbedconstructie van ligbedden. Na zo'n rit zou je verwachten enigszins gebroken te ontwaken, maar dat viel reuze mee.
Hoi An is een klein dorpje in Centraal Vietnam wat bekend staat om de vele kleermakers. Als je hier op straat rond loopt, word je ook continue aangesproken of je in hun atelier wil komen kijken; 'I make you plice vely cheap!'. Een winkeltje hebben we de Droom van Stephanie genoemd, een soort inloopkast van de meest bonte jurkjes. Ze is er ook goed geslaagd!
Verder is het dorpje vrij toeristisch en heeft het een 'gepolijst' centrum. Gelukkig is er ook een klein eilandje in de rivier waar je met een brug naar toe kan lopen. Hier leven de gewone mensen, de kippen en honden lopen door de tuintjes, kinderen spelen en brommertjes worden weer in elkaar gezet. Moeders showen hun baby's aan Stephanie, want zij geloven dat het contact met een westerling hun baby geluk en voorspoed brengt.
Vanochtend hebben we met Mr. Tanh een Farmer-fietsrit gemaakt door de omgeving rondom Hoi An. Natuurlijk de mooie rijstvelden gezien, maar ook een rondje geploegd met een buffel. Ook bezochten we een hoogbejaard echtpaar van 85 en 86 jaar oud die nog elke dag hun landje bewerken, erg mooi om die karakteristieke mensen te zien! Helemaal toen de oude vrouw des huizes in lachen uitbarstte toen ze haar bruine, vieze en kromme vingers vergeleek met onze schone, blanke en rechte vingers!
In heel Vietnam lopen de mensen overigens ook met het bekende driehoekige hoedje op. Dat is dus niet voor de toeristen, ze gebruiken het als regenkap en als zonnehoed, ideaal!
Check ook de foto's die er straks opstaan!
Tam biet!
Jordy & Stephanie
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
Knuffel van ons, Jacomar
Een en al herkenning! Leuk! Ik ga niet meer naar cambodja maar naar nieuw zeeland dus kan jullie helaas niet meer ontmoeten! Had leuk geweest!
Ben je nog in hoi an? Kun je dan please voor mij naar een jongen die ik ken? In het dorpje is een soort bruggetje met een huisje erover. je komt dan in een smal straatje en bijna aan het eind zie je dan een winkeltje waar ze houten beelden verkopen. daar werkt (hopelijk nog steeds) ty (zeg tie). Als het lukt zou je dan de groeten willen doen namens 'kesty'? Ik was op de bruiloft van zn zus.
Groetjes, kirsten en nog heel veel plezier op jullie trip!!
Tip in hcmc; war remnants museum. shocking maar heel bijzonder. en een restaurantje dat l'usine heet. stuur me anders je nr dan stuur ik je het visitekaartje via whatsapp. is een verborgen plek voor backpackers maar zo leuk!
En ook ik ben erg benieuwd naar die jurkjes hahah!