The road to Durban, Zuid-Afrika

Hi allemaal!

Hier een kort (!) berichtje vanuit Durban, Zuid-Afrika. Klaas en ik zijn hier gistermiddag na 3 vliegtuigen vanbinnen te hebben gezien geland. Door alle overstappen, lijkt het alsof we bijna op de zuidpool zijn!

De vliegreizen (Amsterdam à Parijs, Parijs à Johannesburg, Johannesburg à Durban) zijn allen goed verlopen. De korte overstaptijden op zowel Parijs als Johannesburg, maakten dat we wel een beetje haast moesten maken en ikzelf maakte me ook een beetje zorgen om de bagage die dus ook zo snel van vliegtuig moest wisselen. Op Parijs bij het overstappen, moesten we van de ene terminal naar de andere en (uiteraard met de Franse slag) stond dit buitengewoon slecht aangegeven. Na een tocht met een of ander treintje toch op de goede gate beland. Bij het (nogmaals!) checken van de handbagage, waren de dames en heren van de Franse douane zeer benieuwd over het verschijnsel ‘reflexhamer’, wat waarschijnlijk de rontgenstralen als levensgevaarlijk voorwerp beschouwd had. Maar ik mocht hem meenemen! Op Johannesburg moesten we zelfs de terminal uit naar buiten en werden we aan alle kanten geholpen om zo snel mogelijk de goede kant uit te gaan. Mooi stukje Afrika weer ook, want we moesten in Jo’burg onze grote rugtassen tassen toch van de band halen. Een stukje conversatie tussen ons en de Air France Bagage Service:

‘Moeten we nu echt onze bagage hier van de band halen en dan opnieuw bij British Airways inchecken?’.

‘Ja, dat moet’.

‘Maar op Schiphol zeiden ze dat de bagage in 1 keer door ging?! Kijk maar op het kaartje’.

‘Well, they were wrong!!’.

Tja daar sta je dan! Gelukkig kwamen onze tassen snel en konden we sprinten naar de British Airways balie. We werden aan alle kanten ‘geholpen’ door vage Zuid-Afrikanen, het was weer even een flashback naar Zambia 2 jaar geleden, want je ziet gewoon niet aan die mensen of ze je echt willen helpen of alleen van je spullen af willen helpen… Met die grote trolley waar de tassen op lagen, konden we ook gewoon de roltrap op, geen probleem en ook het inchecken bij British Airways voor de vlucht naar Durban verliep nagenoeg soepel.

Op luchthaven Durban aangekomen, zag ik tot mijn verbazing dat het slot van mijn net nieuw aangeschafte travelbag (een grote hoes om mijn backpackers rugzak) af was. Ik stond dus even niet te lachen! Weet ik veel wat ze hebben uitgevroten, misschien ligt er wel een bom in! Maar ik hoorde niets tikken en zoals gezegd op Schiphol, ook niet gelijk openen, maar eerst naar de balie van British Airways. Ze zeiden dat het mogelijk door inspectie zou kunnen komen, maar ook dat het slot iets geraakt zou kunnen hebben bij het transport (lees: gooien en smijten met bagage) en dat het slot daarom ook gesprongen zou kunnen zijn. Jaja… Mooi verhaal! Ik maakte mn hoes open in het kantoortje, maar gelukkig geen bom en op het eerste gezicht ook geen rare dingen, dus tas op de rug en gaan.

We namen het busje naar het centrum en gingen op zoek naar ms Morris, die ik in Nederland al aan de telefoon had gehad. Ergens in een niet zo fijne buurt in een van de straten achter het Addington Hospital, vonden we haar in het Doctors Quarters en ze had ook nog sleutels voor onze appartementen.

Onze kamers zijn vrij kaal, maar wel een prima douche die ik deel met Klaas en een keuken die we moeten delen met de andere bewoners (allemaal Interns, vergelijk met 1e jaars arts-assistenten in Nederland) van de etage.

Op straat is het totaal een andere wereld en alle vooroordelen over het onveilige Zuid-Afrika zijn beangstigend juist. Constant zitten Klaas en ik achterom te kijken, opdat ongure types niet ongemerkt dichtbij kunnen komen. Er heerst hier veel werkloosheid en veel jongeren hangen hier dan ook letterlijk op straat en doen dus de hele dag niets. Zuid-Afrika is namelijk het enige land van het continent met een redelijke economie (Egypte daargelaten) en zodoende komen veel mensen zonder opleiding, skills en/of geld vanuit de buurlanden Mozambique, Zimbabwe, Botswana en Namibie naar hier in de hoop op een beter leven. Jammer voor hen is dat Zuid-Afrika geheel is bekleed met tralies, prikkeldraad, politie en alarmen en er dus weinig te halen valt.

‘s Avonds gewoon niet naar buiten en zelfs een mall waar Klaas en ik overdag geweest zijn om bestek e.d. te halen gisteren, was volgens onze huisgenoten echt not done. Dan te bedenken dat we daar nog gepind hebben ook…

Om 5 uur begint het hier te schemeren (wat winter hier, toch 23-25 graden) dus geen kroegentochten hier.

Straks ontmoeten we Anna, een co-assistent die hier ook in Durban in een ander ziekenhuis een co-schap doet. Zij zit hier wat langer, dus van haar kunnen we ook het nodige gaan horen over dit vreemde land.

Jordy

PS: kijk voor Klaas' verslag op http://klaas.reislogger.nl