Fresh fish!

Hi allemaal!
Geheel naar de vis meurend zit ik hier nu naast Klaas die al even erg als een lopende vismarkt riekt in het internetcafe. We zijn namelijk net terug van een ochtendje vissen op zee, maar daarover straks meer.
Sinds de vorige post, voelde ik me niet zo lekker, misselijk, nergens trek in en vooral heel moe. Dit uitte zich vooral donderdagochtend, want toen om 7 uur de wekker ging, voelde ik me zo ziek als een hond en doodmoe, ondanks dat ik toch de dag ervoor redelijk op tijd was gaan slapen. Gelijk spoken er allerlei ziektes door je hoofd die ik eventueel zou kunnen hebben, mn diegene met een tropische afkomst en niet al te feestelijke afloop... Klaas is die dag alleen naar het ziekenhuis gegaan en ik ben mijn bed weer ingekropen om er pas 6 uur later (!) weer in te ontwaken. Toen voelde ik me wel iets beter, maar toch nog steeds niet helemaal okay, en bovendien had ik er ook hoofdpijn bij gekregen. 's Avonds nog wel even 'reflexie' kunnen doen met Anna, want we gingen uit eten. Helaas was het deurbeleid in het restaurant waar Anna gereserveerd had wat streng op de kledij van de dinerende gasten, maw ik werd in mn t-shirt en All-Stars gewoon geweigerd! F*cking basterds! Sorry voor dit taalgebruik, maar ik had mn dag niet. Gelukkig konden we in een tentje in dezelfde straat wel gewoon naar binnen. Nog steeds grappig om mijn buurvrouw (!) in Tilburg hier in Durban, aan de andere kant van de wereld, tegen te komen.
De volgende dag, vrijdag, eigenlijk niet heel veel gedaan. Ik voelde me nog steeds wel moe, ook al had ik weer iets van 12 uur lang geslapen. Ik kon gelukkig wel uitslapen, want we zouden die vrijdagavond een avonddienst doen op de trauma-afdeling en waren dus de rest van de vrijdag vrij. Het geplande hardlopen langs het strand is dan ook maar een beetje gelukt, want na 5 minuten lag mijn tong al op mijn schoenen helaas. Klaas en ik waren namelijk eerder deze week van plan ook iets fysieks te gaan doen, want heel veel beweging hebben we hier niet en na een week of 2 ga je zoiets missen.
De avonddienst zelf begon rustig en bleef dat ook gek genoeg. Ze hadden ons namelijk verteld dat aan het einde van de maand op vrijdag (deze vrijdag dus) het een drukte van jewelste zou gaan worden op de trauma, want het is betaaldag en mensen geven hun zuurverdiende centjes direct uit in de dichtsbijzijnde kroeg, worden dronken en krijgen/begaan ongelukken. Nu, niets van dat alles! Wel enkele hoofwonden kunnen hechten en andere patienten kunnen zien, maar de grote trauma-gevallen bleven uit. Leuk ook was dat de lamp in de hechtkamer kapot was en dat ik weer een gevalletje met-gebroken-glas-op-hoofd-geslagen mocht hechten. Bovendien waren ook de handschoenen in mijn maat op, en was er niemand die kon assisteren. Dus ik zat daar onder het licht van een kapotte lamp, met flubberende handschoenen een dronken gast zijn bloedende hoofdwond te hechten. Dat is Afrika! Niet te geloven, nog steeds niet!
Verder was nog te vermelden dat er een kindje van 1 jaar was binnengebracht waarvan de ouders, die allebei dronken waren, ruzie hadden gekregen en het kindje was op de grond gevallen. De buurman hoorde het een en ander aan en besloot gehoor te geven aan zijn niet-pluis-gevoel en naar de ruziende familie in kwestie toe te gaan en het kindje naar het ziekenhuis te brengen. Gelukkig was het kind er niet ernstig aan toe en had het alleen een paar dikke sneeen in het gezicht en een tand door de lip. Jammer was alleen wel dat er geen antwoord was op de vraag: wat doen we nu met het kind? In Nederland heb je een meldpunt voor kindermishandeling en zijn er oplossingen. In f*cking heel Zuid-Afrika (heb ik me laten vertellen) is dit er niet! Ondanks dat het zoveel voorkomt. En daarbij komt nog dat je de buurman ook niet zomaar kan vertrouwen, in het ergste geval heeft die het kindje gewoon op straat gevonden en heeft hij er hele andere plannen mee...  Uiteindelijk hebben ze de beslissing aan de kinderartsen in het ziekenhuis over kunnen laten, want daar werd het kindje, uit sociale overweging, dan maar voor een nachtje opgenomen.
De nachtdienst duurde tot een uur of 3 en dat was maar goed ook, want we wilden nog wel even slapen voor het vissen van vanmorgen. Want dat hadden we vrijdag geregeld met het zgn 'Zulu-tours' hokje wat vlak aan het strand is. We vertrokken om een uur of 8 met de man van Zulu-tours en nog 2 vrienden van hem in een Landrover en een boot erachter naar het speciale boot-ter-water-latings-strand even verderop. Nu heb ik vroeger wel eens een bamboe-hengel vastgehouden en later zelfs nog een werphengel met molentje (van 10 gulden!) om voorntjes mee te vangen in de plaatselijke vijver. Op zee vissen is toch wel hele andere koek gebleken! Het meest opvallend was toch wel dat ik net aas aan mijn haakjes had gedaan en het geheel naar de bodem had laten zakken er direct aan geknabbeld werd en ik 3 seconden later 2 soort van stekelbaarsjes te pakken had! Best lachen dat vissen zo. In een mum van tijd waren Klaas en ik de tel kwijt. Klaas had op een gegeven moment zelfs een heuse Reef-shark aan de haak geslagen! De andere mannen die mee waren hadden dit ook een paar keer, dus een hoop haaien kunnen zien. Na het vissen heeft de man van Zulu-tours de soort van stekelbaarsjes laten frituren in zijn restaurant en hebben we met zijn vijven de visjes met smaak onze maag in laten glijden onder genot van een heus Castle-biertje (Sjaak en Johan, die gaan jullie zeker ook tegenkomen!)
Straks ga ik de vis-geur van me af spoelen en even tukken, want vanavond hebben we weer een avonddienst. Benieuwd of het nu wel echt actie is!
Jordy