Paralyse City

Hi allemaal,

Afgelopen dagen weer een hoop gezien en te weten gekomen. Als eerste het feit dat ik maandag een verontrustend e-mailtje kreeg van 'het thuisfront': mijn oma van 82 is op vakantie in Marokko uitgegleden en heeft haar heup gebroken. Ze is daar gelijk geopereerd in een ziekenhuis, 4 pinnen in haar heup gekregen en het gaat gelukkig allemaal goed. Naar verwachting kan ze komend weekend naar Nederland komen. Ik schrok me natuurlijk rot toen ik het las! Zeker ook omdat in het ziekenhuis hier in Durban we elke dag wel een heupfractuur zien, maar dat wordt soms niet helemaal volgens de regels behandeld. Vaak door onmacht overigens: geen operatieruimte beschikbaar, geen orthopaed in de buurt die tijd heeft om de operatie te doen of andersoortige problemen die ervoor zorgen dat de wachttijd oploopt. En juist dat is in een heupfractuur essentieel: snel reponeren/opereren om de toch al precaire bloedvoorziening naar de kop van het femur (dijbeenbot) te behouden. Hoe dit alles in Marokko is geregeld, daar heb ik geen weet van, maar dus blijkbaar goed. Ik wacht af en hoop dat mijn oma snel naar Nederland kan gaan.

Afgelopen dinsdag was het direct bij binnenkomst 'feest'. In de reanimatie-kamer lag een autodief (van beroep...) en onder 'werktijd' was hij gesnapt door de politie. Hij schoot zelf op de politie, maar die schoot terug en raakte de car-jacker in zijn borst en in zijn been. De kogel in zijn borst had een klaplong veroorzaakt en de kogel in zijn been een dubbele beenbreuk. De chirurgen waren er al snel bij betrokken geweest in een ander ziekenhuis en hij was nu overgeplaatst naar 'ons' ziekenhuis. Hij ademde spontaan, zijn hartslag was aanwezig en hoewel zijn bloeddruk wat laag was, was hij dus redelijk stabiel te noemen. Toen ik hem samen met de Intern van chirurgie onderzocht, viel ons op dat hij niks meer voelde vanaf net boven zijn navel en ook zijn benen niet meer kon bewegen. Op de rontgenfoto van zijn wervelkolom was echter niks te zien wat die verlamming zou kunnen veroorzaken. Hij zou dus (op termijn...) een CT-scan nodig hebben om te zien waar het probleem zich bevindt. De orthopaed kwam ook nog langs ivm de dubbele beenbreuk. Daar zouden ze voorlopig niks aan doen, eerst maar helemaal stabiel worden. De orthopaed in kwestie weet echt ontzettend veel: hij leerde mij en de Intern veel over hetgeen de patient had, namelijk een spinal shock. Ik had er wel van gehoord, maar wist er zeker het fijne niet van. Waarschijnlijk heeft de kogel die door zijn borst heen is gegaan een schokgolf teweeg gebracht en die heeft het ruggenmerg beschadigd. Alle vaten lager dan het niveau van de laesie zijn nu zonder (sympatische) innervatie en gaan wijd open staan. Al het bloed in die vaten trekt weg naar de extracellulaire ruimte en zodoende ontstaat er een shock. Boeiend! Leuk ook om 1 op 1 van een orthopead nota bene dit te weten te komen. Minder leuk wel voor de patient natuurlijk, die gaat waarschijnlijk nooit meer kunnen lopen. Kan hij echter ook geen auto's meer stelen...

Vanochtend hoorden we dat er nog een patient lag met een verlamming. Nu nog ernstiger, want hij was verlamd vanaf de nek en kon alleen zijn schouders nog maar optrekken. Voor de rest was het allemaal gevoelloos en niet meer te bewegen. Deze patient was bekend met epilepsie en had bovenaan een ladder een aanval gekregen. Daardoor was hij gevallen en had nu dus letterlijk zijn nek gebroken. Aan zijn benen was heel goed ook hier de spinal shock te zien: de vaten stonden wijd open. Zijn bloeddruk was gelukkig nog goed, maar het besef wat er met hem aan de hand was, was er al. Het hoefde allemaal niet meer voor hem... Echt heel triest. Het lijkt me ook een van ergste dingen die je kan overkomen.

Verder vandaag kwam er nog een groot taxi-ongeluk binnen. Drie 'yellow-codes' en 1 'red-code'. De red-code was een heel tenger Indiaas meisje van een jaar of 21 en het was eigenlijk bij binnenkomst al duidelijk dat ze het niet ging halen. Er kwam bloed uit haar oren en haar neus, wijzend op een schedelbasisfractuur en hoewel ze met kunst- en vliegwerk enigzins stabiel gehouden kon worden om rontgenfoto's te laten maken, was ze niet in staat de CT-scan die moest volgen levend te volbrengen. Op de rontgenfoto's waren talloze breuken te zien, waarvan uiteraard de schedelbasisfractuur, maar ook de bekkenfractuur het meest ernstige waren. In de tijd tussen de rontgenfoto's en de CT-scan bedacht ik mij dat ik eigenlijk niet wist wat er nu acuut gedaan moest worden. Ik bedoel: hoe stop je een bloeding onderin de hersenen? Waarschijnlijk heeft de breuk in de schedelbasis een slagader geraakt onderin de hersenen, want het bloed stroomde pulserend uit de neus, de neustampons ten spijt... Dat gaan we vanavond opzoeken!

Jordy