Corcovado Park

Hola amigos,

Inmiddels in Costa Rica aanbeland en eindelijk de tijd en een internetverbinding die het toelaat wat foto´s op de site te zetten.

In Trinidad, waar het vorige bericht eindigde, hebben we daar nog verder genoten van de muziek die werkelijk uit de vele pleintjes en terrasjes komt; het was bijna jammer om daar weg te gaan! Maar onze volgende halte wachtte: Varadero. Niet echt een bestemming waar ik op voorhand van gecharmeerd was, het leek me een soort Disneyland met overal peperdure resorts en volk wat trots paradeerd met hun all-inclusive bandje om hun pols. Dit bleek helaas ook te kloppen, maar gelukkig zaten we in het meest westelijke deel van Varadero, het meest ´normale´ deel. Het strand is ongeevenaard lang en wit en met palmbomen bezaaid, dus daar hebben we die ene dag dat we er waren ook doorgebracht.

Naar Costa Rica ging zeer voorspoedig, geen lastige Cubaanse formaliteiten. In Costa Rica viel wel meteen een overschot aan Amerikanen op. Logisch ook, want Cuba is verboden gebied voor Amerikanen. Het voordeel hiervan werd meteen duidelijk, in Costa Rica kun je veel vaker met Engels je verstaanbaar maken. Ook hier even geld gewisseld en bijna miljonair in heuse ´Colons´, zo heet dus het betaalmiddel alhier. Leuk om te weten is dat ´colon´ in medische termen voor ´dikke darm´ staat…

Met dank aan el Lonely Planet hebben we de echte rag-bus naar centrum San Jose genomen. De chauffeur had duidelijk Formule 1 aspiraties, zijn bus helaas niet, wat een mafkees! De versnellingsbak knalde zowat uitelkaar bij het schakelen en de motor was ook duidelijk aan vervanging toe. Gelukkig het hostel gevonden en de dingen geregeld voor onze trip naar het Corcovado Nationaal Park. San Jose verder trouwens vertoont nog de meeste overeenkomsten met een openbaar parkeerterrein waarvan alle auto´s nog lopen; het is er druk, vies en het stinkt als de ziekte.

Het Corcovado Nationaal Park echter is bijzonder fotogeniek. We gaan hier morgen vertrekken, maar we horen van iedereen dat dit park het mooiste is van heel Costa Rica, dus we hopen dat de rest niet gaat tegenvallen. Het is het meest afgelegen, meest biodiverse en meest onaangetaste laatste stukje Pacifisch tropisch regenwoud van Costa Rica. Om met het eerste te beginnen, we hadden de bus van 5u ´s ochtends (!) vanuit San Jose nodig om hier, in het uiterste zuidoostelijke puntje te geraken. Het laatste deel per boot, want in het park zijn er eigenlijk geen wegen. Alles gaat per boot of per benenwagen.

In het park vele dieren gezien, met als hoogtepunt: de puma! De gids die met ons mee werkt hier al meer dan 10 jaar en had er tot nu toe slechts 8 gezien. En wij spotten hem direct op onze eerste dag hier! Daarnaast ook veel ara´s en andere tropische vogels, een krokodil en wilde zwijnen.

Morgen vetrekken we alweer van hier naar Uvita. Hier hopen we walvissen te kunnen gaan spotten, want met de snorkeltrip die we gister gedaan hebben, hebben we naast dolfijnen (ook erg mooi), geen walvissen gezien.

Veel plezier met de foto´s!

Adios, Jordy y Stephanie