De 1e week vakantie!

Hi allemaal!

Hier nu vanaf een backpackers hostel vlakbij East London op een supergare computer eindelijk mijn site weer bijwerken. Het is bijna onmogelijk om alles te beschrijven wat we hebben meegemaakt in deze week, maar ik ga dan toch minstens een samenvatting geven. Helaas hebben ze de mogelijkheid om foto's te uploaden geblokkeerd, dus dat zal nog even moeten wachten.

Afgelopen zaterdag de auto opgehaald in Durban. Dit ging allemaal soepel en de belasting die ik gedacht had nog te betalen omdat ik 'pas' 23 ben, daar heb ik niks over gehoord. Prima dus! Het jammere is alleen wel dat de auto toch wel wat meer overeenkomsten vertoont met een zeilboot dat je graag zou willen. Echt dat ding moet je de bocht in trekken gewoon! Het is een Nissan Tiida, een auto die in Nederland niet op de markt is, maar vergelijk het maar met een te heet gewassen Renault Scenic. Een beetje hoog dus en daar zal ook het zeilboot-gedrag van komen. Verder trekt de auto bij het rechtuitrijden naar links en zuipt hij nog meer dan Andre Hazes. De motor is wel goed, zeker in vergelijking met het koffiemolentje wat in de Polo lag, en dat hebben we ook wel nodig met alle bergen hier! Ook downhill is een met enige regelmaat een '150' te spotten op de teller, met een enkele '180'-actie zelfs! Maar dat doen we echt niet te vaak, want de politie hier is echt te enthousiast met laserguns.

Onze route ging die zaterdag naar Hazyview, een plaatsje vlakbij het Krugerpark. Op de route ag ook Swaziland, een klein landje, zo groot als Nederland, met slechts 1,1 miljoen inwoners en bovenal: een chronisch tekort aan verkeersborden! We hadden ons al vergist in de afstand (wij dachten 600km ipv de 900km die het eigenlijk waren) en dan verdwaal je ook nog in f*cking Swaziland! We reden al in de schemering een weg op met aan weerszijden steeds dubieuzer wordende huisjes en vuurtjes langs de kant van de weg... We besloten maar terug te rijden naar het kruispunt even ervoor en maar te gokken welke kant het op was aan de hand van de stand van de zon (of althans waar de zon was ondergegaan...). Het bleek de goede kant op gelukkig, maar toch zou het nog tot 10u 's avonds duren voordat we in Hazyview zouden aankomen. En 's nachts rijden bij wegwerkzaamheden, geen lantaarnpalen en ongeacht of er tegenliggers zijn of niet, gewoon Groot Licht aan, want anders zie je echt helemaal niets!

Zondag was gelukkig een 'rustdag', want onze tour door het Kruger zou pas maandag starten. In de omgeving van Hazyview ligt een mooie vallei (een van de grootste ter wereld) en daar hebben we mooie kiekjes kunnen maken. 's Avonds terug in het hostel in Hazyview ontdekten we dat de keuken aldaar zowel voorzien was van ratten als van gebrekkig licht. Een briljante actie van Klaas dus om met soort van mijnwerkerslamp op zijn hoofd de pasta al dente te maken op het gaspitje. Back to basics dus!

In het Kruger-park hadden we via de telefoon een tentenkampje geboekt, maar in werkelijkheid was het toch wel wat luxer. Want toen we daar op maandag aankwamen was het tentje soort van omhuld met een gebouwtje met maar liefst 2 douches (1 binnen en 1 buiten) en een wastafel en 2 degelijke bedden! Alsof dat nog niet genoeg was, was er bij het hoofdgebouw ook nog een zwembad en werd elke maaltijd voor ons gemaakt. Niet echt camping dus! Dit alles werd gerund door ADHD-er Edwin, tevens ook onze gids voor 3 dagen. Mooie vent, weet alles van de bush en is er naar eigen zeggen geboren. Mijns inziens is het inderdaad een prima plek voor hem: kan hij de hele dag buiten spelen! Hij nam ons diverse malen mee op bushwalks en vertelde honderd uit over alle verschillende bomen en planten en ook tracking van de verschillende beesten. Ook game-drives (met jeep door de bush) waren er bij inbegrepen. De 1e was een beetje teleurstellend, wat er was slechts 1 leeuw te bewonderen, maar de 2e was briljant met maar liefst 8 leeuwen die aan het eind van de dag bij de waterpoel bijeen kwamen om te drinken. Het gebrul van die beesten is echt adembenemend! Net als de foto's bij de weg die Klaas met zijn supersonische camera gemaakt heeft. Maar helaas dus hier nog niet de mogelijkheid om die te laten zien.

Op woensdag weer terug naar Hazyview om daar nog 1 nachtje te spenderen om donderdag weer lang in de auto te zitten naar een plaatsje net 100 km onder Durban. En weer was het Swaziland dat dwarslag. Ik haat dat land vanaf nu! We reden weer verkeerd doordat de verkeersborden schitterden door afwezigheid. Op een gegeven moment reden we goede afslag voorbij en maakte ik een U-turn bij de kruising erna om dus alsnog de goede afslag te pakken. Ineens: politie. Kut! Tja, want wat doet de sterke arm der Wet in Swaziland gewoonlijk met buitenlanders hier die op een kruising een U-turn maken terwijl dat verboden is... Er stond nergens een bord dat het niet mocht, maar dat argument werd keihard genegerd door de politievrouw in kwestie en ze moest mijn rijbewijs hebben. Nou prima, dacht ik, alles staat in het Nederlands op het rijbewijs: veel succes, ik weet van niks, mijn neus bloed en mijn naam is haas! Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik 60 Rand (4.80 euro) moest betalen en dan was alles geregeld... Hoe bedoel je niet helemaal volgens de regels! Maar ik vond het allang best: wegwezen hier! Helaas werd de weg er verderop in Swaziland niet veel beter op, en om het plaatsje te bereiken wat ons naar de grensovergang met Zuid-Afrika weer zou brengen, werden we door een verkeersbord (jaja, soms staan ze er toch!) een gravelweg opgestuurd. En het was er eentje van de buitencategorie: vol kuilen en 'potholes' en als er dan een stukje asfalt bij zit en je rijd eenmaal 100, dan ineens verdwijnt het asfalt al even spontaan als dat het gekomen was en knal je met 100km in de kuilen! Echt de ABS in de auto heeft overuren gemaakt en de linkervoorband heeft een flinke optater gehad. Gelukkig is alles heel gebleven.

Nadat we ongeveer 13 uur in de auto hadden gezeten (!) en in Durban nog een brief hadden opgehaald die dr. Singh nog zou maken, maakten wij onze reis compleet door nog even de 140 aan te tikken en in Umzumbe te overnachten. Hier hadden we al een keer eerder overnacht, toen we naar Drakensbergen gingen. De jacuzzi buiten was heerijk na deze lange rit!

Gister wederom een flinke afstand af moeten leggen, want op de 19e moeten we in Kaapstad zijn om onze vlucht naar Livingstone te halen. En de nationale sport (snelweg oversteken zonder te kijken) wordt door heel den lande beoefend, dus weer veel bijna ongelukken omdat ze gewoonweg niet kijken en sjokkend de weg oversteken, niet te geloven! 1 keer ook vol in de remmen gemoeten, omdat er ineens een langzaam autootje af ging slaan. Echt het liep gelukkig goed af, maar mijn hart bonkte in mijn keel! Je moet zo scherp zijn. Klaas en ik wisselen ook van positie elke 2 uur, want je wordt gewoon minder scherp na een bepaalde tijd. We hebben wat CD's aangeschaft (Johan & Martine: nieuwe van John Mayer is echt een aanradertje!) en dat maakt het wel wat aangenamer. We weten nu eigenlijk pas dat Zuid-Afrika echt wel een groot land is en dat we liever wat meer tijd op een bepaalde plek hadden willen hebben. Ik bedoel in 1 week hebben we nu bijna 3000km afgelegd, gekkenwerk!

Nu zitten we dus vlakbij East London in wat schijnt een van de beste Backpackers Hostels in Zuid-Afrika te zijn. Het lijkt echter nog het meest op een bungalowpark, maar ze organiseren wel veel activiteiten. Zo ook het moutainbiken wat we vanochtend gedaan hebben. Prachtige uitzichten en kleine dorpjes hier in dit TransKei gebied, maar o, o, o, wat is die conditie slecht van mij! Den tering! Maar ja wat wil je ook nadat je 2 maanden lang niks aan sport gedaan hebt! Maar ja ik heb het overleefd en in Nederland moet ik maar gauw weer wat actiefs gaan doen.

De volgende dagen staan nog niet helemaal vast, maar waarschijnlijk gaan we morgen naar Plettenberg Bay op de Garden Route en daarna naar Mossel Bay en Stellenbosch om dan donderdagavond in Kaapstad te arriveren. Als ik nog ergens kans zie om foto's te uploaden, dan zal ik die niet laten liggen!

Jordy